‘Het Watersnoodmuseum trekt zo’n 100.000 bezoekers per jaar,’ vertelt Siemco. ‘Bezoekers worden geraakt door de verhalen van 1953. Er is veel vee verdronken, landbouwgrond verdwenen, maar vooral de verhalen van mensen komen heel erg binnen. Er worden regelmatig objecten aan het Watersnoodmuseum geschonken. Die hebben niet altijd een financiële waarde, maar de emotionele waarde is des te groter. Zoals recent een trapnaaimachine van Singer, waar een gezin zich aan vast hield toen het dak wegdreef. In het museum leggen we ook de link naar nu. Het water blijft komen; vechten tegen de vloed van morgen is het thema van caisson vier. We moeten altijd aan het water blijven werken. Door de boodschap van 1953, leveren wij een belangrijke bijdrage aan waterbewustzijn. De klimaatboodschap verhardt, maar het raakt iedereen.’
We moeten altijd aan het water blijven werken. Door de boodschap van 1953, leveren wij een belangrijke bijdrage aan waterbewustzijn.
Februari in het teken van herdenken
‘2023 staat in het teken van de zeventigjarige herdenking van de Watersnoodramp.’ vervolgt Siemco. ‘In het herdenkingsjaar kijken we zeventig jaar terug en vooruit. We organiseren het hele jaar activiteiten. 1 februari staat helemaal in het teken van de zeventigjarige herdenking. Aansluitend vindt er een symposium plaats. 2 en 3 februari zijn er allerlei activiteiten voor jongeren, zowel van basisscholen als van middelbare scholen. Op 4 februari organiseren we onze jaarlijkse open dag, die we dit jaar groter aanpakken.’
Tentoonstellingen
‘In februari wordt ook de tentoonstelling ‘Ik ben van 1953’ geopend. Dat is de openingstentoonstelling. We gaan dan voor het eerst de zeventig belangrijkste objecten in ons museum koppelen aan de verhalen van de schenkers. Later in het jaar vertonen we ook een unieke verzameling van luchtfoto’s, gemaakt door Bart Hofmeester. Hij heeft heel veel prachtige, haarscherpe foto’s gemaakt van de ramp en de bouw van de Deltawerken. En er volgen nog meerdere andere tentoonstellingen, zoals een over zinkende steden als Jakarta en Gouda.’
Van Watersnoodacademie tot kunst
‘Verder organiseren we onder de noemer Watersnoodacademie gedurende het jaar lezingen met bekende sprekers. Partners als TU Delft en het KNMI werken hieraan mee. In het najaar organiseren we een Landschapsmakerscongres. Initiatiefnemers komen dan samen om ideeën en plannen uit te wisselen, zoals op het Rotterdamse Stadmakerscongres. En een aantal maanden van het herdenkingsjaar staan in het teken van kunst, literatuur en dichtkunst.’ Het Watersnoodmuseum werkt samen met diverse partners, waaronder Zuidwestelijke Delta, aan het herdenkingsjaar. Siemco: ‘We zijn blij met deze samenwerkingen, omdat we zo ook extra kennis en verbinding toe kunnen voegen.’
De Zuidwestelijke Delta pakt verschillende activiteiten samen op met het Watersnoodmuseum. Zo komt in een speciale bijlage bij de regionale dagbladen in januari een pagina over de Zuidwestelijke Delta. De maand mei heeft als thema ‘Stand van het water’, en gaat over het klimaat en de zeespiegelstijging. Op 25 mei vindt ’s middags een platformbijeenkomst Zuidwestelijke Delta plaats en ’s avonds de Watersnoodacademie. Ook haakt de Zuidwestelijke Delta aan op het Landschapsmakerscongres in oktober.
Stroomgaten
‘We hopen in 2023 ook het markeren van alle 96 stroomgaten af te ronden. Stroomgaten waren doorbraken zo diep dat het water er dag en nacht door de polders in- en uitstroomde. Dit waren tegelijkertijd ook de moeilijkste gaten om te dichten. Omdat op onze huidige dijken niets meer te zien is van de doorbraken uit 1953, markeren we deze met stroomgatpaaltjes, met een QR-code. Via de QR-code kunnen voorbijgangers verhalen en fotomateriaal bekijken van hoe het toen was. De stroomgatpaaltjes maken de ramp zichtbaar. Tegelijkertijd zijn het ook voor hen die de ramp meemaakten, of hun familie, plekken van herinnering.’
Nederland is de best beschermde delta ter wereld, maar ook heel kwetsbaar. Ik hoop dat als mensen het Watersnoodmuseum verlaten, ze in beweging komen.
Nooit meer 1953
‘We hebben gezegd: we willen nooit meer een ramp als in 1953, waarin mensen alles kwijt raakten,’ sluit Siemco af. ‘Daarom zijn de Deltawerken gebouwd en is het Nationaal Deltaprogramma waar de Zuidwestelijke Delta onderdeel van is, opgezet. Maar kijk naar Limburg vorig jaar. Nederland is de best beschermde delta ter wereld, maar ook heel kwetsbaar. Ik hoop dat als mensen het Watersnoodmuseum verlaten, ze in beweging komen. Soms spreek ik studenten van wateropleidingen van de HZ University of Applied Sciences of TU Delft die het museum uitkomen en zeggen: nu weet ik waarom ik deze studie heb gekozen. Als we willen voorkomen dat mensen slachtoffer worden, moeten we snel en op tijd reageren. Zijn we nog op tijd? Die vraag krijg ik vaak van het publiek. We weten dat infrastructurele werken heel lang duren, dus we moeten nu al plannen maken. We moeten aan de bak voor de toekomst.’
Wil je meer weten over het Watersnoodmuseum of de activiteiten die volgend jaar plaatsvinden? Kijk dan op watersnoodmuseum.nl. Ook via zwdelta.nl en de social mediakanalen van de Zuidwestelijke Delta houden we je op de hoogte.